RamarpaNam # 495 => 496.

Jai Seeta Ram.

தத் தஸ்ய சதுர்சம் பவேத் :

Seeta with grief and eyes full of tears insisted that Rama has to be told to make haste in saving Her within two months left for Her survival as otherwise Ravana will thereafter kill Her. Hanuman consolingly said that Rama will come soon with His army of monkeys and bears but if agreeable, She can get back to Rama seated on his back and that he shall reach Her to Rama at Prasaravana, like Agni carries the sacrificial offerings to Indra, the Lord of the Celestials.

Seeta however wondered whether this little monkey can carry Her across the ocean and Hanuman too guessing her doubt grew in size, to prove his powers. The mighty Hanuman then said '' Do not have hesitation, I can wrest Lanka, Ravana and his men lock, stock and barrel and place them at the feet of Rama''. 

Acknowledging the courage, power and strength of Hanuman, Seeta said it is not befitting Her to go with him because :

1. She may fall down from his back out of fear, as he jumps and become food for the creatures in the sea below;

2. Seeing Me taken away, the Rakshasas are sure to follow and resort to battle. I may eventually fall and be taken back to Lanka killing you or may even kill Me. Then your efforts taken for My sake will become futile.

3.  Further that I am devoted to Rama, can not touch any man other than Rama. Of Course Ravana grabbed Me out of force and being helpless I could not do anything, She said.

Hanuman dismissed Her contentions saying

1. She being Goddess Lakshmi and more so the spouse of Rama the valorous one, can not speak of fear;

2.  Secondly the fear of the Rakshasas who follow them will kill Her or him in the ensuing combat is unfounded as they can not match his speed or power while crossing the ocean and lastly

3. She being the Mother of this entire universe, touching Hanuman, Her child will not lessen Her chastity either.

So the real reason is something else, please oblige asked Hanuman.

''If you snatch me away sneakily from the Rakshasas, it would not credit the valour of Rama. I too can using my prowess reduce Ravana to ashes and save Myself but rather would expect Rama kill Ravana and his men and carry me from here, which only would be proper for Him'' - said Seeta explaining the true intent of Her wait for Rama and the reason of putting up with all the odds up till then.

Seeta's resolve is well explained by Swamy Vedanta Desikar in HisKAmAthikAshtakam verses :

துவயி  ரக்ஷதி ரக்ஷகைஹி கிம் அந்யைஹி?

துவயி அரக்ஷதி  ரக்ஷகைஹி கிம் அந்யைஹி?

When Rama decides to help save a Soul, no one can prevent Him. So also when He decides to finish someone like Ravana, no can save him either.

The crux of the matter in Moola Mantra lies in Namah padam. Maha Na means the Self is not him but His. This is well explained in Seeta's case as well as in the episode of  Dhroupati, the wife of Pancha Pandavas.  

Seeta waited for Rama relying on தத் தஸ்யா ஸதுருசம் பவேத் .

Dhroupati when she was humiliated in the presence of her husband invoked  the Lord calling துவாரகா நிலயாசுத்த ரக்ஷமாம் சரணாகதாம் relying on what was taught to her by Sage Vyasa namely மஹதி ஆபன்   ஸம்பிராப்தே ஸ்மார்தவ்யோ பகவான் ஹரி: 

Swamy Pillai LokachAr comprehending the two instances puts it exquisitely as follows:

பிராட்டி ஸ்வ சக்தியை விட்டாள். திரௌபதி லஜ்ஜையை விட்டாள்.

பகவானை ஒழிந்தவர்கள் ரக்ஷகர்கள் அல்லர் என்னுமதை பிரபன்ன பரித்திராணத்திலே  சொன்னோம்.

Swamy NamAzhvar in His verse திருவாய்மொழி 1-4-5

நல்கித்தான் காத்தளிக்கும் பொழிலேழும் வினையேற்கே 

நல்கத்தான் ஆகாதோ? நாரணனைக் கண்டக்கால் .....

மல்குநீர் கண்ணேற்கு ஓர் வாசகம் கொண்டருளாயே .

Here the use of the God's name NarayaNa has special significance that He the Savior and Protector of the Universe, if He be conscious of the same, should go to protect the longing Azhvar ...

We bear a relation to the Lord as a Possessor and the Possessed.  It is the duty of the Possessor to keep the Possession safe and secured. All the efforts towards this rest with the Him and not with the Possession. As such Our Atma RakshaNam lies in the hands of the All Supreme and NOT in our hands, irrespective of whether we CAN or CANNOT just as we have no legitimacy (பிராப்தி) to protect ourselves. 

Some of the inner meaning of the whole anecdote of  Hanuman coming to the rescue of Seeta in these Sargas, as explained by Swamy Mudaliyandan, need introspection to bring refinement in our life as well :

1. பிராட்டிக்கு சிறை இருப்பு போலே ஸ்ரீவைஷ்ணவர் களுக்கு ஸம்சாரத்தில்  இருப்பு.

2.பிராட்டி இளைய பெருமாள் விஷயத்தில் அபசாரப்பட்டு உடனே பிரிய நேர்ந்தது போலே சேதனர்களுக்கு பாகவதாபசாரம் எம்பெருமான் திருவடி சம்பந்தத்தை விலகப் பண்ணும்.

3.பிராட்டிக்கு அசோகவனம் போலே இவர்களுக்கு பிரக்ருதி சம்பந்த ரூபமான தேஹம்.

4. பிராட்டிக்கு மாரீச மாயா மிருக காட்சி  போலே இவர்களுக்கு விஷய சுகத்தில் இச்சை.

5. பிராட்டிக்கு திருவடி நேர்பட்டாப் போலே இவர்களுக்கு ஆசாரியன் நேர்படுவது.

6. பிராட்டிக்கு திருவடி சொன்ன ஸ்ரீ ராம குணங்கள் போலே இவர்களுக்கு ஆசாரியன் உபதேசிக்கும் பகவத் விஷயாதிகள் .

7. பிராட்டிக்கு திருவடி அடையாளங்கள் கூறித் திருவாழி மோதிரம் கொடுத்தாப் போலே இவர்களுக்கும் குரு பரம்பரா பூர்வகமான திருமந்த் ரோபதேசம் .

8. பிராட்டிக்கு விபீஷணாழ்வானது திருமகளான திரிஜடை சகவாசமும் பேச்சும் தாரகமாயிருந்தது போலே இவர்களுக்கு பாகவத சகவாசமும் அவர்களுடைய திவ்ய சூக்த்திகளும் தாரகமாய் இருக்கும்.

9. பிராட்டி திருவடிக்கு சூடாமணி கொடுத்தாப் போலே இவர்கள் ஆசாரியன் விஷயத்தில் தலையல்லால் கைம்மாறிலேனே என்றிருகக் கடவர்.